Op de avond van aankomst gingen we gelijk al even langlaufen en dat betekent waxen, of niet dan Albert?
Henk en Bertram waren mijn andere hutgenoten.
De lange latten werden ingeladen.
De eerste langlauf rondjes werden bij kunstlicht gelopen.
Het bewijs dat ik goed in Zweden ben aangekomen! ;-)
Dit is onze hut en ons slaat dan op Albert, Bertram, Henk en ik zei de gek.
Op hetzelfde rondje als de avond ervoor kregen we de eerste langlaufinstructie.
Voor sommigen is het nog onwennig.
Anderen staan lekker van het zonnetje te genieten!
Wat een leven...
...even wachten op wat Marco te vertellen heeft en dan weer verder.
Toon rust even uit: handig van die ondersteunende stokken!
Over stokken gesproken: waarom hebben we ze eigenlijk bij ons?
Gebruiken doen we de stokken vandaag namelijk niet! Hij gaat lekker Marti op de voet gevolgd door...
...Toon, die stiekem de stokken toch wel gebruikt! :-)
Marco geeft persoonlijke instructie aan de groep, die aandachtig luistert (behalve de fotograaf dan).
"Hé, mijn langlauflat komt uit de sneeuw als ik mijn voet optil!" ofzoiets...
Marco's publiek.
Aad heeft zijn groep ook goed onder de duim: wat een mooi rijtje, schitterend.
De dag erop vertrokken we voor het eerst naar Orsa Grönklitt, waar ze dit mannetje als mascotte hebben.
Ik heb hem mijn ski's en stokken maar even geleend, want hij stond er zo zielig.
Na een instructie op een sneeuw wei, gingen we nog de ronde van 10km lopen bij ondergaande zon.
Topoverleg over een fotocamera om er voor te zorgen dat de foto tegen de zon in zou lukken. Of hij is gelukt weet ik niet.
Thijs en Cor genieten van het sprookjesachtige landschap.
De zon gaat tegen vijven onder in Zweden eind februari.
Al langlaufend genieten we van de omgeving en de stilte.
Hier zien we Cor en Thijs voorbij schieten.
Thijs alleen op de foto.
Geen commentaar nodig lijkt me zo...
Hier ben ik aan het langlaufen bij ondergaande zon. Misschien ben ik lastig te herkennen, maar ben het wel degelijk!
Na het voltooien van de ronde van 10km zei Marco "Zo, en dat nog 8x en dan heb je de Vasaloppet gedaan!" :-)
In het café deden we snel even een warm bakkie.
De groep van Aad met Henk erin kwam er ook gezellig bij zitten.
Op de terugweg was dit het resultaat van een korte photofight: Thijs en Ard, jullie staan er op hoor.
Aan het eind van de volgende dag op Orsa Grönklitt werd Thijs wat baldadig: hier zie je hem op het hoogste punt in de lucht tijdens een 'Spitzenkehre'!
Ja, je staat er super op hoor!
Marco kon natuurlijk niet bij zijn jongere broertje achterblijven, dus ging ook hij achteruit de berg af. Trees die bekijkt het eens goed.
In de avond waren we voor het eerst compleet, nadat Baukje en Lenneke aangekomen waren.
Daar zaten we dan met een kopje thee of koffie én een eierkoek (met voorbedachte rade uitgezocht door Henk!)
De hele gang van zake tijdens de rest van de vakantie in Zweden werd uit de doeken gedaan door Marco.
Zie Henk eens genieten dat al die eierkoeken opgegeten werden... :-)
"Dan begin je in Sälen, via Risberg en Oxberg naar Mora: eigenlijk heel simpel. En gaan jullie nu maar snel naar je lasagna hoor...!"
Vandaag de verkenning van de eerste 34km van de Vasaloppet, maar onderweg werden we opgehouden door de HalvVasan.
Hier gaan de deelnemers aan deze halve Vasaloppet.
De startplaats in Sälen was nu nog volledig verlaten.
Dus zo ziet een startvak eruit!
De Nederlandse vlag wappert er lustig op los in afwachting wat komen gaat zondag.
Het sfeerproeven beviel ons goed en dus gingen we naar het startgebouw.
Het startgebouw van de Vasaloppet met Koninklijke loge.
Even met z'n allen op de foto.
"Nu even juichen...jaaaaa"
De route van de Vasaloppet staat ook hier in het groot vermeld, maar niks nieuws onder de zon voor ons.
Op deze obelisk staan alle winnaars van de Vasaloppet vermeld met hun eindtijd: erg leuk om de progressie te zien.
Het teken van de Vasaloppet.
De start van de Vasaloppet moet na deze foto helemaal goedkomen natuurlijk: ik heb namelijk alles in de hand.
Vanuit de Koninklijke loge ziet de startplaats er zo uit.
Na de beklimming van de eerste berg kwamen we al aan op het hoogste punt van de Vasaloppet: 528 meter hoog.
Nu zijn de loipes nog verlaten, dat zou zondag wel anders zijn!
Mijn aankomst in Risberg moest vastgelegd worden. Helaas moesten we hier lang wachten en ben ik bevangen geraakt van de kou...
Bij de hutten aangekomen waren we weer getuige van een schitterende zonsondergang, die ik gefotografeerd heb staande op het ijs van het Orsameer.
De volgende dag stond het tweede deel van de Vasaloppet op het schema: van Risberg naar Oxberg.
Niet iedereen is even vlot 's ochtends, dus had ik nog tijd om wat mooie foto's van de hutjes te schieten.
"Ben jij ook zo stijf?", "Nee, maar ik heb wel slecht geslapen.", "Het is in ieder geval schitterend weer"
In Evertsberg hielden we een korte pauze en hier komt Trees boven en wint de Bergprijs!
Trees is enorm gelukkig dat ze de bergprijs heeft gewonnen: een bekertje Blåbär sap! :-)
Hoewel ik op het moment van de foto geen kramp had, sta ik wel krampachtig op de foto: dat was helaas een voorbode...
Alles is al in gereedheid gebracht voor de grote dag zondag.
Cor, Ard en Trees eten en drinken even wat.
Ook Albert was present in Evertsberg.
Onderweg naar Oxberg kwamen we zeer mooie uitzichten tegen.
Heerlijk om door zo'n landschap in volle zon te langlaufen.
Ge-nie-ten!
Ook bij aankomst in Oxberg was het genieten geblazen met een lekker warm kopje thee.
Helaas voeld ik me hier al totaal niet lekker en kon ik me er niet toe zetten om wat te eten.
's Avonds gingen we uit eten in het Slijpstenenmuseum.
Gezellig werd de elandenmousse (of was het nou toch renierenmousse?) verorberd.
Ook het edelhert was niet te versmaden: yummie!
De beide instructeurs bespreken en analyseren de dag eens.
"Skol" :-)
Het afrekenen had heel wat voeten in de aarde, zodat toch het meisje uit de keuken erbij moest komen om alles in goede banen te leiden. Een bepaald gedeelte van de tafel vond dat helemaal niet erg ;-)
Op de dag dat het 3e deel van de toch verkend is, ben ik thuis gebleven omdat ik ontzettend aan de race was. Tja, dan ga je maar foto's van het huisje maken.
Dit is trouwens de hele tijd mijn uitzicht geweest in ons hutje: de deuren waren ontzettend laag, de lamp hing laag en de bedden waren te kort. Maar door in schaatshouding door het hutje te lopen ging het best...!
De hal met allerhande wax-spullen.
De eet-/slaapkamer waar Albert en Bertram sliepen.
Het kleine keukentje zorgde voor creatief koken.
Nogmaals de eetkamer met uitzicht op het mooie Zweeds landschap.
Op vrijdag gingen we naar Mora om de startnummers op te halen en daar kwamen we het standbeeld van Gustav Vasa tegen.
Alle Vasaloppet-deelnemers moesten natuurlijk met Dhr. Vasa op de foto! :-)
Dit is het motto van de Vasaloppet: "In de voetstappen van onze voorvaderen voor overwinningen in de toekomst"
's Avonds zou er een bandje spelen, dus was dit kleine podium opgebouwd.
Dit zijn de laatste meters tot de finish van de Vasaloppet.
Zo, maar dan met latten, zouden we twee dagen later de finish passeren.
Thijs geeft ook het goede voorbeeld.
Het kleine kerktorentje van Mora.
Een bezoek aan het Vasaloppet museum is een must natuurlijk.
Door de hele historie van de Vasaloppet te zien, kom je al helemaal in de stemming.
Echt leuk om de ontwikkeling in de latten te zien.
Met deze geelgroene ski's zijn Albert en Bertram begonnen: echt wel grappig.
Nog een keer het motto van de Vasaloppet.
Bij het vallen van de avond, ziet de laatste kilometer er heel mooi uit met die lampjes. Maar of dat nou een reden is om na zonsondergang aan te komen, ik weet het niet! :-)
Op zaterdagochtend worden de spieren nog even losgemaakt en het bouwen van een tentje met de ski's wordt geoefend.
Een heel bouwwerk hoor, pfoeh!
In exact 17 seconden wist Trees haar wigwam in elkaar te draaien.
De ski's leveren een mooie kleurschakering op.
Op deze lange latten zal het de dag erna moeten gebeuren.
Voordat we de laatste instructie kunnen krijgen, moeten we natuurlijk eerst even waxen.
Wat een bikkel is die Ard zeg, hij durft zo maar deze helling naar het VasaSport busje te nemen!
's Middags is het waxen geblazen voor de Vasaloppet de dag erna. Hiervoor gebruikte we deze oude bok van Aad!
Eerst alle wax eraf halen, dan wax erop aanbrengen en er weer afschrapen. Het lijkt nutteloos, maar is het niet (hoop ik). :-)
Ard bekijkt het allemaal eens even, want je zou toch bijna de tel kwijt raken met al die handelingen...
"Nee, die ski heb je echt nog niet gehad hoor Ard."
Mijn motto: "Vandaag sta ik met een strijkbout in de hand, morgen trek ik van Sälen naar Mora door het Zweedse land!"
of 112
Wat een bikkel is die Ard zeg, hij durft zo maar deze helling naar het VasaSport busje te nemen!
